SEBAX. Από το Blogger.
Dear Visitor!
I would appreciate it very much if you leave a short message.
If you like this "blog", please let me know.

Αγαπητέ Επισκέπτη!
Θα το εκτιμούσα πολύ, αν άφηνες ένα μικρό μήνυμα
καθώς αν σ'αρέσει το "blog", άσε με να το ξέρω.

[ View Guestbook - Βιβλίο Επισκεπτών ] [ Sign Guestbook - Υπογραφή ]

Ελίζα Βελλιά - Μιά Ελληνική Άρπα στην Βρετάνη

>> Πέμπτη 22 Οκτωβρίου 2009

Η Eliza Vellia είναι Ελληνίδα, (Ελίζα Βελλιανίτη), που ζει 16 - 17 χρόνια τώρα πια στη Βρετάννη της Γαλλίας, και κυκλοφόρησε πρόσφατα τον δεύτερο προσωπικό της δίσκος στην Harmonia Mundi (μια καταπληκτική γαλλική εταιρεία).
Παίζει κέλτικη άρπα και είναι καταπληκτική μουσικός
.
H Elisa γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα (καταγωγή Κερκυρα), ασχολούμενη με τη μουσική της πατρίδας της. Κατά την ηλικία των 21 ετών, άφησε την Αθήνα για το Λονδίνο, όπου ανακάλυψε την μοναδική ομορφιά της κέλτικης άρπας. Εκεί αφιέρωσε όλο το χρόνο της με το να συνεργάζεται με ορισμένους από τους σημαντικότερους guru της Ιρλανδέζικης και της Σκωτζέζικης άρπας, και σε λίγο χρόνο θεωρούνταν δεξιοτέχνης στο δύσκολο αυτό όργανο (συμμετείχε δε σε δύο ηχογραφήσεις παραδοσιακής μουσικής της Σκωτίας, "Power and Honesty" και "After the Ceilidh").
Αυτό το μουσικό πάθος την οδήγησε πιό νότια, στην Βρετάνη της Γαλίας για να μαζέψει περισσότερο πολιτιστικό πλούτο. Εδώ η Elisa βρήκε το ιδανικό μέρος για την ολοκλήρωση της μουσικής & πολιτιστικής της ταυτότητας (και τα δύο χωρίς σύνορα).
Τα τραγούδια της Vellia περιέχουν ένα μείγμα ποίησης, τραγουδιού & ανάσας σε κάθε τόνο & χρώμα της Μεσογείου. Η μοναδική φωνή της θυμίζει όλο το φάσμα των πολιτισμών που αυτή η συναρπαστική και μυστηριώδης θάλασσα χάρισε στον κόσμο.
(Με άλλα λόγια έχουμε μιά μίξη Ελληνικής, Σκωτσέζικης & Βρετανικής μουσικής με αφρικάνικα μπαχάρια, ολίγον τι Βαλκανικό Klezmer, κάποια μουντάδα τζάζ-καφέ, και ολίγην κάλμα New Age).

???? τι είπα τώρα
Σας μπέρδεψα το ξέρω & εγώ το έπαθα όταν την πρωτοάκουσα & δεν μπορούσα να την κατατάξω. Υπόψην αυτή η δισκογραφική εταιρεία συνήθως ασχολείται με κλασσική & αναγεννησιακή μουσική.
Aκούστε όμως το "Κέρκυρα, Νησί μου" και θα καταλάβετε.
Ο Γάλλος μαέστρος Jean-Luc Aimé's εκτιμώντας αυτή την ιδιαίτερη φωνή στον πρώτο της δίσκο Voleur de Secrets (2005) έκανε μία πολύ "καθαρή ενορχήστρωση" που ενισχύεται από την παρουσία εξαιρετικών μουσικών όπως Youval Micenmacher και Haig Yazdjian. (την είχαμε αναφέρει στο αφιέρωμα του Haig παλαιότερα)

Στον δεύτερο δίσκο "ΑΗΝΑΡΙΑ" (2008) έχει βάλει το χεράκι του στην παραγωγή - μίξη ο Κώστας Παρίσης (ναι, αυτός από τα Υπόγεια Ρεύματα που έχει & το στούντιο Praxis), κάτι "έβαλε" ο Haig, κάτι πρόσθεσε και ο Jean-Luc Aimé - άντε να δούμε) Εμένα μου θυμίζει ΠΑΡΑΛΟΓΕΣ
Προσέξτε: Παραγωγή * - ΟΡΓΑΝΑ* + Μουσικούς*
Arranger: Jean-Luc Aime.

Personnel: Elisa Vellia (chant, harp, electric harp), Haig Yazdjian (vocals, oud), Giorgos Makris (bagpipe), Yannig Noguet (accordion), Alexandros Arkadopoulos (clarinet), Jean-Luc Aime (bass instrument), Philippe Garcia (drum), Kostas Meretakis (percussion), Kostas Parissis (background vocals), Panos Dimitrakopoulos
.
Audio Mixers: Kostas Parissis; Jean-Luc Aime.
Πάρτε τώρα την περίληψη των 2 δίσκων και ψάξτε την λίγο παραπέρα
Φτάνουν τα μπουζούκια ακούστε και κάτι πιό σύγχρονο.
(Βράδιασε Νωρίς ... ΚαληΝίιιχτα)
ΕΔΩ

Read more...

The Glorious Greeks - Yacoubian & Co (Giannis Stamatiou)

>> Πέμπτη 15 Οκτωβρίου 2009

Πήραμε φόρα με τους Ζαμπέτες και άντε να φύγεις απ'αυτό το είδος ... Ας συνεχίσουμε λοιπόν στο ίδιο στυλ...? παρουσιάζοντας έναν άλλο μπουζούκαρο τον Γιάννη Σταματίου ή Σπόρο. (Στο πατάρι του «Μάριου» ήταν που βαφτίστηκα «Σπόρος» λέει ο Γιάννης Σταματίου… όταν με αποκάλεσε έτσι ο Μανώλης Χιώτης, επειδή φορούσα κοντό πανταλόνι κι έπαιζα πολύ ωραίο μπουζούκι).
Ο Γιάννης Σταματίου Σπόρος, δεξιοτέχνης του μπουζουκιού ξεκίνησε την καριέρα του στην Ελλάδα το 1947 σε συγκρότημα με τον Άκη Πάνου. Στα πρώτα χρόνια του '50 μπήκε στην δισκογραφία και συνεργάστηκε με σχεδόν όλους τους σπουδαίους συνθέτες και τραγουδιστές στο πάλκο και στα στούντιο ηχογραφήσεων. Μερικοί από αυτούς είναι Β. Τσιτσάνης, Μ. Χατζιδάκις, Μαν. Χιώτης, Μ. Νίνου Στ. Τζουανάκος, Στ. Καζαντίδης, Π. Πάνου, Μπ. Μπακάλης, Γρ. Μπιθικώτσης, Στράτος και άλλοι πολλοί.

με τον Γιάννη Τατασόπουλο
Ο ξεχωριστός ήχος του μπουζουκιού του τον έκανε περιζήτητο και δημοφιλή και σαν φυσική συνέπεια στα τέλη του '50 μετανάστευσε στην Αμερική όπου συνέχισε την καριέρα του μέσα από συνεργασίες με διεθνείς καλλιτέχνες που απευθύνονταν στο αμερικανικό κοινό και παράλληλες εμφανίσεις και συναυλίες σε music halls για τους έλληνες της Αμερικής.
Τα χρόνια της παραμονής του στην Αμερική ηχογράφησε αρκετούς δίσκους με μεγάλες αμερικάνικες ορχήστρες, αλλά και με ολιγομελή σχήματα σε στούντιο. Παράλληλα έκανε πολλές εμφανίσεις στην τηλεόραση και έγινε ιδιαίτερα αγαπητός και δημοφιλής. Ανάμεσα σε αυτούς που τον παρακολουθούσαν τακτικά στις ζωντανές εμφανίσεις του διάσημοι αστέρες του Hollywood όπως ο Φράνκ Σινάτρα, ο Έλβις Πρίσλευ, ο Σάμυ Ντέιβις, ο Χάρυ Μπελαφόντε και άλλοι πολλοί.
"The Glorious Greeks"
ήταν το συγκρότημα του αμερικανού, αρμενικής καταγωγής, Hrach Yacoubian που υπήρξε το πρώτο βιολί στην ορχήστρα της κινηματογραφικής εταιρίας Paramount. Στην...κομπανία του τίτλου εκτός από τον Χαράτς Γιακουμπιάν (βιολί) συμμετείχαν η Νίτσα Γκρέζη (τραγούδι), ο Νότης Ησυχόπουλος (ακορντεόν) και ο περίφημος Γιάννης Σταματίου ή Σπόρος (μπουζούκι).
Διαβάστε τι λέει ο "Σπόρος" για εκείνο το γκρούπ:
Επιασα αμέσως δουλειά στο Χόλιγουντ. (...)
Εκεί ερχόταν και μας άκουγε ένας μουσικός, το πρώτο βιολί της ορχήστρας της κινηματογραφικής Paramount. Ο Χαράτς Γιακούμπιαν, Αμερικάνος με αρμένικη καταγωγή. Κάποια στιγμή με πιάνει και μου λέει: «Θέλω να φτιάξουμε ένα international group που θα παίζει πολλά είδη μουσικής». Πήγα μαζί του και κάναμε τρεις μήνες πρόβες και οντισιόν. Εκεί στις πρόβες γνώρισα ένα σωρό ηθοποιούς. Το Ρόμπερτ Μίτσαμ, τον Κέρκ Ντάγκλας κ.ά. Ερχόταν και μας άκουγε στις πρόβες και ο Ντιμίτρι Τόμκιν, που έγραφε μουσική για ταινίες. Λέει του Γιακούμπιαν: «Όλα τα όργανα τα έχουμε στην Αμερική. Αυτό εδώ (το μπουζούκι) δεν έχουμε. Αυτό να προωθήσεις».
Μετά από τρεις μήνες πρόβες ξεκινήσαμε να δουλεύουμε σε ένα μικρό καζίνο στη Νεβάδα και από εκεί πήγαμε στο Ρίνο. Μετά στο «Μπίμπολς 365» στο Σαν Φραντζίσκο και ακολούθησαν αρκετά μαγαζιά σε διάφορες πόλεις κοντά στην Καλιφόρνια. Όλα αυτά ήταν καλά μαγαζιά απ’ όπου πέρναγαν «βαριά» ονόματα και οι δουλειές κλείνονταν για δυο-τρεις βδομάδες. Μόλις θεωρήσαμε ότι είμαστε έτοιμοι, πήγαμε στο Λας Βέγκας, γιατί εκεί ήταν η κορυφή. Παίξαμε στο «Σενς» που είχε οχτακόσια άτομα υπαλληλικό προσωπικό! Είμασταν τέσσερα γκρουπ σε ένα περιστροφικό πάλκο και παίζαμε από ένα σαρανταπεντάλεπτο το κάθε γκρουπ, τρεις φορές.
Βέβαια δεν σου κρύβω ότι δουλεύαμε τζάμπα, γιατί δεν μπορούσαμε να αντισταθούμε στον τζόγο και ό,τι παίρναμε το τρώγαμε στα παιχνίδια. Αυτή η δουλειά κράτησε τέσσερα χρόνια.Γυρίσαμε όλα τα μεγάλα μαγαζιά, μέχρι και στο Πουέρτο Ρίκο πήγαμε μια φορά. Είχαμε μεγάλη επιτυχία. Έρχονταν από κάτω Αμερικάνοι μουσικοί και μας άκουγαν, προσπαθώντας να μετρήσουν τι παίζαμε. Γιατί παίζαμε πολύ γρήγορα σε 9/8, 5/8, 7/9, ρυθμούς ασυνήθιστους γι’ αυτούς. Το γκρουπ το αποτελούσαν 13 άτομα. Μπάσα, κιθάρες, πιάνο. Ντραμς είχαμε τον Μπόμπι Μόρις, τον ντράμερ του Πρίσλεϋ, ο οποίος έπαιζε με δύο κάσες.
με τον Νότη Ησυχόπουλο
Από Έλληνες είχαμε μείνει τέσσερις γιατί δεν άντεχαν τις απαιτήσεις της δουλειάς. Εγώ, ο ακκορντεονίστας Νότης Ησυχόπουλος, η Νίτσα Γκρέζη η τραγουδίστρια και μια τραγουδίστρια-χορεύτρια, η Ήβα. «Χαράτς Γιακούμπιαν εντ κόμπανι» λεγόταν το γκρουπ και βγάλαμε και δυο μεγάλους δίσκους. Μετά από μια πρωτοχρονιά, μέσ’ στην τρέλα που κουβάλαγα κι εγώ σαν νέος, παρατάω το γκρουπ σύξυλο και πάω σε ένα ελληνικό μαγαζί, στο «Balcan Village» στο Mountainview, 50 μίλια από το Σαν Φραντζίσκο. Δούλεψα ένα διάστημα εκεί και δε σου κρύβω ότι ένιωσα μια φτώχεια στο πάλκο. Γιατί στο γκρουπ με τον Γιακούμπιαν ένιωσα μουσικός, ένιωσα καλλιτέχνης, υπήρχε προγραμματισμός, υπήρχε απόλυτη συνέπεια. Διδάχτηκα πολλά πράγματα εκεί, γιατί κι εγώ είχα ξεκινήσει με την ελληνική νοοτροπία. (από το διαδικτυακό περιοδικό για το λαϊκό τραγούδι "Η Κλίκα" μία εκτενής αυτοβιογραφική αφήγηση του Γιάννη Σταματίου στον Άρη Νικολαΐδη) επισκεφτείτε την Κλίκα
Αυτααά ..!
Τα τραγούδια του "The Glorious Greeks" είναι:
... πρέπει να πώ ότι "έφαγα" τον διαδικτυακό κόσμο για να βρώ τον δίσκο αλλά μάταια.
Και τι απλό στο τέλος δοκίμασα & τον αγόρασα απο το i-Tunes (δεν περίμενα βέβαια ότι η Apple θα ξέρει τον Σπόρο) ...
Μαγκιά της. Και δικιά σας ... Παρακαλώ

Read more...

Τα Σατυρικά του Γιώργου Ζαμπέτα

>> Τετάρτη 7 Οκτωβρίου 2009

Με αφορμή το προηγούμενο άρθρο και επειδή αυτό το Blog δίνει μεγάλη σημασία στους δεξιοτέχνες του μπουζουκιού (και όχι μόνον) ήταν μεγάλη παράλειψη που δεν είχαμε έως τώρα κάποια παρουσίαση του Γιώργου Ζαμπέτα.
Το ξέρω ότι έχουν ασχοληθεί τόσοι & τόσοι με το Sir του μπουζουκιού. Αλλά εδώ τον προσεγγίζουμε με μιά ειδική σκοπιά - την σατυρική του - και μόνον και όχι τόσο την δεξιοτεχνική του. Με άλλα λόγια μάζεψαμε όλο τα "χαβαλετζίδικα" τραγούδια που έχει γράψει ο Ζαμπέτας απ΄όλη του την δισκογραφία (ατελείωτη μου φάνηκε η ακρόαση) και τα πακετάραμε. (4U)
Ισως λείπουν κάποια ... ειδικά κινηματογραφικά & ατάκες αλλά .... καλή είναι & αυτή η συνταγή.
ΙΔΟΥ τα υλικά της συνταγής

*** Και στο μέλλον θα έχουμε μια δεύτερη συλλογή με τα καλύτερα σόλα του κυρίου Ζαμπέτα
ΕΔΩ

Read more...

Μιχάλης Ζαμπέτας - (Υιός του μεγάλου Γιώργου Ζαμπέτα)

>> Παρασκευή 2 Οκτωβρίου 2009

O πιο καλός μαθητής του Ζαμπέτα
(Για τον φίλο Γιάννη απ'τον Αλιμο που ζήτησε Μιχάλη Ζαμπέτα)

Δεκαέξι χρόνια μετά το θάνατο του Γιώργου Ζαμπέτα, στις 10 Μαρτίου 2008 έφυγε ένας ακόμη Ζαμπέτας. Ο μοναχογιός του μεγάλου καλλιτέχνη ξεκίνησε το ταξίδι του για τη μουσική γειτονιά των αγγέλων ακριβώς την ίδια ημερομηνία που έχασε τον πατέρα του το 1992. Ο Μιχάλης Ζαμπέτας, το «δεκανίκι» του «βασιλιά του μπουζουκιού» (όπως τον αποκαλούσαν, αφού συχνά τον συνόδευε στο πάλκο, αυτοδίδακτος και ο ίδιος), άφησε την τελευταία του πνοή σε ηλικία μόλις 51 χρόνων νικημένος από την επάρατη νόσο. Ο Μιχάλης από μικρό παιδί ήταν στο «πατάρι» μαζί με τον πατέρα του. Γνώριζε και έπαιζε όλα τα έγχορδα. Όταν ο «μπαρμπαγιώργος» έφυγε, ο Μιχάλης ήταν ο συνεχιστής της ιστορίας του.
Οι γυναίκες της ζωής του, η θάλασσα και η μουσική ήταν τα τρία μεγάλα του πάθη.
Θυμάμαι κάποτε τον είχα δεί στο "ΗΟΒΟ" στο Χαλάνδρι να τραγουδά σαν γκεστ με μπουζούκι τον Κώστα Παπαδόπουλο και κιθάρα τον Μάριο Κωστογλου. Δεν διέθετε την τέλεια καλή φωνή αλλά είχε αυτή την μαγκιά του Αιγάλεω και του γέρου του και έκανε καλό κέφι.
Εκείνοι που τον γνώριζαν καλά δεν έδιναν σημασία στον άστατο αλλά και λίγο ιδιόρρυθμο χαρακτήρα του και κρατούσαν μόνο την τρυφερότητα που έκρυβε μέσα του για εκείνους που αγαπούσε.
Τα τελευταία χρόνια έμενε στην Κινέττα, εκεί που παλιά ήταν το «εξοχικό» της οικογένειας, και δούλευε στο στούντιο που είχε φτιάξει με καλούς φίλους.

Σαν ερμηνευτή τον συναντούμε το 1991 στη δισκογραφική έκδοση του Γιώργου Ζαμπέτα με τίτλο «Χίλια Περιστέρια»
Το 2000 κυκλοφόρησε το Maxi Single «Ο Μπάρμπας μου ο Παναής» σε μουσική Γιώργου Στεφανάκη και στίχους Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου.
Το 2001 συμμετείχε στο CD «Ανωτάτη Ζαμπετική».
Το 2004 κυκλοφορεί το CD «Τα Γαϊδουράκια» σε μουσική Γιώργου Ζαμπέτα και Γιώργου Στεφανάκη.

Ο Μιχάλης θα μπορούσε να είναι στην «επικαιρότητα» εάν επέλεγε να ασχοληθεί με σημερινά «σουξέ». Δεν το έκανε. Έμεινε έξω από αυτά τα παιχνίδια, και ασχολήθηκε με το έργο του πατέρα του, αλλά και με κάποιες δικές του παράγωγες πηγαίνοντας κόντρα στο «ρεύμα».
Πάντως το λίγο δισκογραφικό έργο του είναι αυστηρώς Ροκο-Ζαμπετικό σαν την ζωή του
ΠΡΟΣΕΞΤΕ: το "Μπάρμπα μου, ο Παναής"
Δύσκολο να κουβαλάς τέτοια κληρονομιά....
ΕΔΩ

Read more...

Ευχαριστούμε...που πλεύσατε μαζί μας... Οτι και αν πήρατε... Καλή ακρόαση...!

Ευχαριστούμε...που πλεύσατε μαζί μας... Οτι και αν πήρατε... Καλή ακρόαση...!

Η Πολιτική μας..!

Σκοπός του Blog μας είναι να προάγουμε την καλή μουσική, να διαφημίσουμε τους σωστούς καλιτέχνες & να ενημερώσουμε τους ανήσυχους ακροατές για πράγματα που συμβαίνουν στην Ελληνική σκηνή (και όχι μόνο). Σε καμμία περίπτωση δεν συμμετέχουμε στην πειρατεία της Μουσικής, αλλά προσπαθούμε να διαφημίσουμε τους καλλιτέχνες (δεν παρουσιάζουμε ολόκληρες δουλιές, αλλά ένα δείγμα προτρέποντας να αγοράσετε τους αυθεντικούς δίσκους). Όλα τα mp3 αρχεία παραμένουν για περιορισμένο διάστημα. Ακόμα παρουσιάζοντας μερικές δικές μας συλλογές βοηθούμε στη σωστή ενημέρωση και προώθηση της ποιοτικής μουσικής.
Δεν θα θέλαμε να εκμεταλλευτείτε για εμπορικούς λόγους τις μουσικές που προσφέρουμε.
O διαχειριστής του blog, δεν φέρει ευθύνη για τα περιεχόμενα εξωτερικών συνδέσεων (links), ούτε για το περιεχόμενο των σχολίων από τους επισκέπτες.
Εάν είστε εκπρόσωπος πνευματικών δικαιωμάτων κάποιας εκ των αναρτήσεων και επιθυμείτε την απομάκρυνση της, ειδοποιείστε μας θα αφαιρεθεί το συντομότερο δυνατόν..!

... Η γλυκα του Βινυλιου

...  Η γλυκα του Βινυλιου

Αναγνώστες

Οδηγια

Καταθέστε σχόλια για άλμπουμ που ψάχνετε ή "βρήκατε εδώ", ώστε οι πληροφορίες αυτές να είναι χρήσιμες για άλλους. (Γράψτε στον τομέα των σχολίων). Αν θέλετε να ανεβάσετε ένα άλμπουμ, στείλτε μας με email κάποιες πληροφορίες, link, εξωφύλλα, λίστα τραγουδιών, κάτι τις πλήρες τέλος πάντων και στείλτε το στο sebaxaki@gmail.com Τα άλμπουμ που στέλνετε θα αναρτώνται το συντομότερο, φυσικά αν συνάδουν με το ύφος του blog (δεν θέλουμε υποπροϊόντα της μουσικής)

  © Blogger template Shiny by Ourblogtemplates.com 2008

Επιστροφή στην Κορυφή