SEBAX. Από το Blogger.
Dear Visitor!
I would appreciate it very much if you leave a short message.
If you like this "blog", please let me know.

Αγαπητέ Επισκέπτη!
Θα το εκτιμούσα πολύ, αν άφηνες ένα μικρό μήνυμα
καθώς αν σ'αρέσει το "blog", άσε με να το ξέρω.

[ View Guestbook - Βιβλίο Επισκεπτών ] [ Sign Guestbook - Υπογραφή ]

Buddy Sarkissian & Fred Elias (With His Mecca Four)

>> Σάββατο 19 Φεβρουαρίου 2011

Συνεχίζοντας τα αφιερώματα στους Ελληνες δεξιοτέχνες και την μουσική της Εγγύς Ανατολής, ας ασχοληθούμε λίγο με έναν καταπληκτικό βιολιστή συμπατριώτη μας
τον Fred Elias
και ένα καταπληκτικό βινύλιο του 1960 με τίτλο "Soul Of The East"
Ο Φρέντυ γεννήθηκε στο Μάντσεστερ του Νιού Χάμσαιρ, και είναι ΕλληνοΛιβανέζικης καταγωγής. Πτυχιούχος του Ωδείου Βοστώνης αναγνωρίζεται γενικά ως ο καλύτερος βιολιστής στον τομέα του.
Αλάνθαστος εκτελεστής στις πολύπλοκες ανατολίτικες κλίμακες, τις οποίες συνδυάζει με τα πρότυπα της Δυτικής εξέλιξης, έχει κερδίσει τον έπαινο για το παίξιμο του από πολλές πλευρές, με αποκορύφωμα το κάλεσμα να παίξει για τον βασιλιά Σαούντ της Σαουδικής Aραβίας.


Μαζί με τον αρμένη αρχηγό της μπάντας Buddy Σαρκισιάν, που γεννήθηκε στο Λόουελ της Μασαχουσέτης (έχει κληθεί ο βασιλιάς των ντάμερ της Εγγύς Ανατολής) σχημάτισαν μιά μπάντα επηρεασμένη από αραβικά, αρμένικα, ελληνικά, τουρκικά και ισραηλίτικα ηχοχρώματα. Συνήθως χρησιμοποιεί ένα Durbeckee (χειροτύμπανο) για να δημιουργεί τα δικα του μοναδικά ρυθμικά μοτίβα, εναλλάσσοντας το περιστασιακά με bongoes και combo drum για ποικιλία.

Η ομάδα συμπληρώνεται από τον ελληνικής καταγωγής κιθαρίστα Manny Petro (γεννήθηκε στη Μασαχουσέτη), που χρησιμοποιεί μια τεχνική που ονομάζεται διπλασιασμός, επιτρέποντας μια κιθάρα του να ακούγεται σαν δύο. Και τον Αρμενιο-Αμερικανό Paul Mooradian, που γεννήθηκε στο Haverhill, (Μασαχουσέτη). Έναν πραγματικά αφέντη του tambourine (ντέφι).
Τα ασυνήθιστα όργανα - βιολί, κιθάρα, ντέφι και το Durbeckee, δημιουργούν ένα διακριτικό μείγμα που προσθέτει βάθος και όγκο στην ομάδα.

Με δύο εξαιρέσεις, όλες οι μελωδίες είναι πρωτότυπες συνθέσεις, που γράφτηκαν και οργανώθηκαν από το δίδυμο Fred Ηλίας και Buddy Σαρκισιάν.
Η μουσική που επελέγη για αυτό το άλμπουμ είναι από ηχογράφησεις σε νυχτερινά κέντρα καθώς και από εμφανίσεις τους σε συναυλίες. Η μπάντα συχνά συνοδεύεται από τους λαϊκούς χορευές Λίζα και Ahmad (επώνυμα απουσιάζουν) που συμπράττουν παίζοντας finger cymbals (ζήλιες).
Ακούστε προσεκτικά και θα καταλάβετε τι εστί ρυθμός ανατολής.
Performers: Ερμηνευτές:

  • Buddy Sarkissian - durbeckee (hand drum)
  • Fred Elias - violin
  • Manny Petro - guitar
  • Paul Mooradian - tambourine (ντέφι)
  • Lisa and Ahmad finger cymbals (zils) - Χορό
Τραγούδια του LP:
Side 1

1. Mecca Interlude {3:00}
2. Tempo of the Veils {4:01}
3. Laurentien Dreams {2:50}
4. Drumselero {2:34}
5. Chifti Sands {3:15}
6. 6. Caravan {3:21}

Side 2

1. Turkish Nightmare {3:57}
2. Desert Moods {2:47}
3. Carribean Holiday {3:42}
4. 6/8 Delight {2:08}
5. Moorish Echoes {3:28}
6. Habeebe Village {3:12}
[Κλίκ]

Read more...

Δημήτρης Στεργίου (Μπέμπης)

>> Παρασκευή 11 Φεβρουαρίου 2011

Προηγούμενα αναφερθήκαμε στον "σπόρο" και την μισιρλού του και στον "μπέμπη" με τον μουσταφά του. Καιρός να πούμε λοιπόν δυό πράγματα παραπάνω για τον μεγάλο

Δημήτρη Στεργίου γνωστό και ως "Μπέμπη".
Γεννήθηκε στον Πειραιά, στον Άγιο Βασίλειο στις 16 Απριλίου 1927.Από ευκατάστατη οικογένεια. Ο πατέρας του ήταν διευθυντής της εταιρείας «Γκιόλμαν» και είχε γνώσεις κλασικής και βυζαντινής μουσικής. Πήγε στο Εμπορικό Γυμνάσιο με στόχο το νομικό κλάδο, αλλά η αγάπη του για τη μουσική τον οδήγησε στο μπουζούκι (αλλά και στην κιθάρα, μπάντζο, πιάνο). Πολύ φίλος με το Χιώτη, αλλά και ανταγωνιστής για το ποιος θα παίξει καλύτερα. Στις μυθικές κόντρες τους στο Πίγκαλς, λέγεται ότι συχνά ο Άγιος (Μπέμπης) ξεπερνούσε τον Θεό (Χιώτη).
Το μπουζούκι δεν το κόλλαγε πάνω του, το κρατούσε λίγο μακριά και το έπαιζε σαν λαούτο. Δεν προλάβαινες να δεις τα δάκτυλά του.

Αλλά ... δεξιοτέχνης μπουζουξής με ελάχιστη συμμετοχή στη δισκογραφία, με συνθετικό έργο που μετριέται στα δάχτυλα των χεριών, με μακρόχρονες παραμονές στο εξωτερικό, πως γίνεται να χρίζεται μύθος ενός οργάνου το οποίο έχουν εκπροσωπήσει ιερά τέρατα; Κι όμως γίνεται.
Δούλεψε στην Αμερική από το 1958 κυρίως μαζί με τον φίλο του Τάκη Μπίνη....
Ο Μπίνης, αν και σαφώς μεροληπτεί σε κάποια σημεία υπέρ του κολλητού του, στην αυτοβιογραφία του είναι διαφωτιστικός όσον αφορά το γιατί δεν ταίριαζαν οι δυο τους με τον Χιώτη: «Δεν γινότανε να κάνουμε και οι τρεις παρέα. O Χιώτης δεν ήταν μυημένος στην αλητεία και δεν ήθελε να κάνουμε ακραία πράγματα. Ο Χιώτης ήτανε άλλη μάρκα...
Ο Χιώτης έκανε το μπουζούκι όπως ήξερε κι ο Μπέμπης όπως ήθελε.
Δεν ταιριάζανε, δεν γινότανε… Και οι δύο κολοσσοί! Πώς να τα βρούνε…
Αλλά ο Μπέμπης ήτανε και λοξός, δεν ήθελε τη δισκογραφία. Εμείς με τον Χιώτη κάθε μέρα μόνο με αυτό ασχολιόμασταν, όλο πρόβες και δουλειά. Περιμέναμε με λαχτάρα πότε θα γραμμοφωνήσουμε. Αυτός τίποτα! Δεν ήθελε.“Άσε με, ρε γύφτο, που θα κάθομαι να τρέχω. Όποιος με γουστάρει να έρθει στο μαγαζί να με ακούσει” μου έλεγε.
Αλλά όπου κι αν πήγαμε μαζί αργότερα, χαλάσαμε τον κόσμο!»
Δυστυχώς ο λοξός Μπέμπης μας άφησε ελάχιστες ηχογραφήσεις γιατί δεν γούσταρε τα στούντιο (εγώ γραμμόφωνο δεν γίνομαι .. έλεγε)
Μόνο δύο δίσκοι του σώζονται ο ένας από την Αμερική και ο άλλος από τις 78 στροφές.














Γύρισε το 1965 από την Αμερική με το πάθος του ποτού.
Ακριβώς ίδια ηλικία είχε με τον Τάκη Μπίνη. Η διαφορά όμως ήτανε ότι ο Μπέμπης ήτανε δέσμιος του ποτού. Όχι του χασισιού. Σιγά σιγά άρχισε και έγινε μπεκρής, έγινε αλκοολίκι, πέθανε. Τον πήγανε, τον ξαναπήγανε, του κάνανε αποτοξίνωση, τελικά δε μπόρεσαν να τόνε φέρουνε πίσω. Πέθανε δυστυχισμένος στο Θεραπευτήριο Ψυχικών Παθήσεων στο Δαφνί παραμονή Χριστουγέννων του 1972.
Μάζεψα τα λίγα σόλα του Μπέμπη λοιπόν και παρέλειψα κάποια αλλά κλαψούρικα τραγούδια με Καζαντζίδη, Μπάμπη Μπακάλη,Βαγ.Περπινιάδη κλπ.
Προσέξτε το "Πενιές" που ήταν το σήμα στη θρυλική εκπομπή του Πάνου Γεραμάνη -
"Βάρδοι του Λαϊκού Τραγουδιού" αλλά και τα Lament, Bouzouki Rhapsody
Μέγας μπουζουξής ο κύριος Μπέμπης... Ας τον θυμόσαστε που & πού...

Read more...

Μερικοί Μουσταφάδες - "Think ABout Mustaphas"

>> Δευτέρα 7 Φεβρουαρίου 2011

Με αφορμή τον προηγούμενο δίσκο του Γιάννη Σταματίου και την "Μισιρλού" του (που πράγματι είναι μιά από τις καλύτερες διασκευές όπως λέει και ο ειδικός στα σχόλια του "σπόρου") άκουσα ένα άλλο κομμάτι-θρύλο τον "Μουσταφά" παιγμένο από έναν άλλο θρυλικό μπουζουξή τον Δημήτρη Στεργίου (Μπέμπη) και θυμήθηκα ότι έχω μερικές "εκτελέσεις" Μουσταφάδες ...
ευκαιρία λοιπόν να τους μελετήσουμε.

(Για όσους ψάχνουν μισιρλούδες υπάρχουν καμμιά 250αριά - ναι ! - http://4misirlou.blogspot.com/ )
«Ο Μουσταφάς» λοιπόν είναι μια λαϊκή μελωδία της Μέσης Ανατολής που έγινε διάσημη από τον Bob Azam στη Γαλία τη δεκαετία του '60, σε μια έκδοση Fox Trot. Το 1994 η γαλική εταιρία APC ζήτησε από διάφορους μουσικούς - κυρίως γάλους - να δώσουν την ερμηνεία τους σε αυτό το κομμάτι. Ετσι προέκυψε το CD "Think ABout Mustaphas" που περιέχει 9 διασκευές με ψυχεδελικά surf, υπνωτικές ινδικές μουσικές, samples, Ανατολίτικο ρομαντισμό και πολλά άλλα στυλ.
Τώρα μην με ρωτήσετε αν το πείραμα μ'άρέσει..
* Δύο ανόητα rock n roll (που περιγράφονται στην ιστοσελίδα της APC ως ψυχεδελική surf..! μάλλον πανκ ροκ από τους Greg Garrigues και Jean Touitou.
*
Δύο καλύτερες εκδοχές κοντά στο αρχικό κομμάτι (λιγότερο kitsh, ίσως) από τον ρόκερ Jonathan Richman και τον ποπ-σταρ Rachid Taha.
* Μια ημιακουστική μινιμαλιστική απόδοση (πολύ δύσκολο να περιγραφεί, στην πραγματικότητα), του Pascal Comelade.
* Μια μαύρη dub εκδοχή από τον Solo (και 2 ακόμα bonus ινστρουμένταλ με το τέλος του CD)
* Επιτέλους, όμως το καλύτερο κομμάτι από τους Nick Σκοπελίτη και Bill Laswell (μας ανταμείβει με μιά 10λεπτη διασκευή μαζί με άλλους μουσικούς που δεν περιλαμβάνονται στη θήκη του CD, οι οποίοι πέρνουν ένα απλό pop κομμάτι και το μεταμορφώνουν σε ένα ατμοσφαιρκό-ambient διαμάντι). Αυτή είναι και η πιο σοβαρή εκδοχή του Μουσταφά, πιο κοντά στην παραδοσιακή μελωδία από τη δεκαετία του εξήντα.
(Επ΄ευκαιρία ψάξτε το άλμπουμ «Ekstasis» του συμπατριώτη Nick Σκοπελίτη)
όπως είπα και πριν πείραμα είναι...
Και αν μιλάτε γαλικά και προσέξετε τους στίχους, θα εκπλαγείτε από τη βαθιά ένταση: ηλίθιοι, ανόητοι, αλλά διασκεδαστικοί. (με τη βοήθεια του παραγωγού Eddie Barclay). Το αποτέλεσμα είναι ένα ώριμο ποπ τραγουδάκι που θα μπορούσε εύκολα αναμειγνύεται για ΠΛΑΚΑ σε «easy-listening» πάρτι. Και έτσι σας το σερβίρω ... για πλάκα (κλικ)
Έχω, λοιπόν, δυσκολίες να φανταστώ ότι το «Σκέψου Μουσταφά» είναι ένα ζωντανό και σοβαρό αφιέρωμα στον Bob Azam ... εξάλλου η εταιρία λέει:
Πάρτε αυτό το CD, εάν θέλετε να έχετε τη διασκέδαση και το χαμόγελο.
Τώρα είπα να συνεισφέρω και εγώ με μερικούς άλλους μουσταφάδες
(αλλά και εσείς αν έχετε κάτι τις, μπορείτε να το στείλετε στα σχόλια)
  • Η αυθεντική εκτέλεση με τον Bob Azzam
  • Αραβική εκτέλεση από την Rida Boutrous (και το άλμπουμ The Renaissance Of Arabic Classics For Clubbers)
  • Από τον Gus Vali και το άλμπουμ "Chimera" (βλέπε παλιότερη ανάρηση ή ευρετήριο)
  • Από τον Δημήτρη Στεργίου (Μπέμπη) στην Αμερική με την Σεβάς Χανούμ και τον Στέλιο Σουγιουλτζή
  • Από την Γιώτα Λύδια και τον Μανώλη Αγγελόπουλο
  • Από τους γερμανούς εθνοροκάδες "17 Hippies"
  • Από τον Πέρση Sami Yusuf (δουλεύει & παράγει στο Λονδίνο)
  • Από τους Kultur Shock (gypsy punk band από το Seattle που παίζει rock, metal and punk με παραδοσιακά Balkan στοιχεία).
  • Από την Ελένη Βιτάλη (και το άλμπουμ "Χορέψτε γιατί Χανόμαστε")
Kαι στον φίλο A.F.Marx από την Μισιρλουπαίδεια --> του προτείνω όταν εξαντλήσει τη "μισιρλού" ...(?) να ασχοληθεί και με κανένα "μουσταφά¨ γιατί εγώ δεν έχω αρκετή υπομονή.(κλικ)

Read more...

Ευχαριστούμε...που πλεύσατε μαζί μας... Οτι και αν πήρατε... Καλή ακρόαση...!

Ευχαριστούμε...που πλεύσατε μαζί μας... Οτι και αν πήρατε... Καλή ακρόαση...!

Η Πολιτική μας..!

Σκοπός του Blog μας είναι να προάγουμε την καλή μουσική, να διαφημίσουμε τους σωστούς καλιτέχνες & να ενημερώσουμε τους ανήσυχους ακροατές για πράγματα που συμβαίνουν στην Ελληνική σκηνή (και όχι μόνο). Σε καμμία περίπτωση δεν συμμετέχουμε στην πειρατεία της Μουσικής, αλλά προσπαθούμε να διαφημίσουμε τους καλλιτέχνες (δεν παρουσιάζουμε ολόκληρες δουλιές, αλλά ένα δείγμα προτρέποντας να αγοράσετε τους αυθεντικούς δίσκους). Όλα τα mp3 αρχεία παραμένουν για περιορισμένο διάστημα. Ακόμα παρουσιάζοντας μερικές δικές μας συλλογές βοηθούμε στη σωστή ενημέρωση και προώθηση της ποιοτικής μουσικής.
Δεν θα θέλαμε να εκμεταλλευτείτε για εμπορικούς λόγους τις μουσικές που προσφέρουμε.
O διαχειριστής του blog, δεν φέρει ευθύνη για τα περιεχόμενα εξωτερικών συνδέσεων (links), ούτε για το περιεχόμενο των σχολίων από τους επισκέπτες.
Εάν είστε εκπρόσωπος πνευματικών δικαιωμάτων κάποιας εκ των αναρτήσεων και επιθυμείτε την απομάκρυνση της, ειδοποιείστε μας θα αφαιρεθεί το συντομότερο δυνατόν..!

... Η γλυκα του Βινυλιου

...  Η γλυκα του Βινυλιου

Αναγνώστες

Οδηγια

Καταθέστε σχόλια για άλμπουμ που ψάχνετε ή "βρήκατε εδώ", ώστε οι πληροφορίες αυτές να είναι χρήσιμες για άλλους. (Γράψτε στον τομέα των σχολίων). Αν θέλετε να ανεβάσετε ένα άλμπουμ, στείλτε μας με email κάποιες πληροφορίες, link, εξωφύλλα, λίστα τραγουδιών, κάτι τις πλήρες τέλος πάντων και στείλτε το στο sebaxaki@gmail.com Τα άλμπουμ που στέλνετε θα αναρτώνται το συντομότερο, φυσικά αν συνάδουν με το ύφος του blog (δεν θέλουμε υποπροϊόντα της μουσικής)

  © Blogger template Shiny by Ourblogtemplates.com 2008

Επιστροφή στην Κορυφή