100. Greeks Had It - Οι Ελληνες ..Το Ειχαν (Gus Vali)

Για τον κύριο Gus Vali τάχουμε ξαναπεί ...

(βλέπε ευρετήριο - INDEX για πληροφορίες)

Η αλήθεια είναι όπως λέει ο τίτλος αυτού του δίσκου οι Ελληνάρες κάποτε το "είχαν¨ το τραγούδι και σε πιό δύσκολες εποχές κρίσεων ξέσπαγαν σε αυτό, βρίσκοντας αντίδοτο στις "πίκρες και τα βάσανα της ξενητιάς και της φτώχιας" αναγκάζοντας την μητρόπολη Αμερική να σκύψει & να αφουγκραστεί τι έπαιζαν και τι έλεγαν με τα όργανα τους, αυτοί οι τρελλοί Ρωμιοί-εργάτες τους και να τους σέβονται..!!!

Σήμερα όμως με πιό τραγούδι θα περάσουμε την κρίση και την μιζέρια όλων των μαντάτων του ΔΝΤ και τόσων άλλων νταβάδων;

Με τον ΛεΠά; τον Καραλή; Τον Φοίβο; τον Κρα_ούνο; των όμορφων θηλυκών κορμιών που τους τραγουδάνε άχρωμα; (δεν τις κατονομάζω για να μην τις βγάζει το google στο ψάξιμο του μπλόκ μου ...καλή ώρα σε όποιον φουκαρά ψάχνει π.χ. Βανδή)

Λιτότητα και Μιζέρια και στην ΕΜΠΝΕΥΣΗ εκ μέρους των Καλλιτεχνών εδώ και χρόνια.

Οι Εταιρείες πουλήθηκαν μπιρ-παρά στους επιχειρηματίες των ΜΜΕ (κρίμα κυρία LIBRA, κρίμα κυρία LYRA, αίσχος κ. Γιανννίκο ... απαράδεκτο να έχουν το δικαίωμα και να βάζουν Ασιμο στον "επενδυτή" και Θ.Μικρούτσικο στην "βραδυνή" - σιγά τον Υπουργό Πολιτισμού δηλαδή) ή όπου αλλού γουστάρουν αυτοί και να μας κάνουν πλύση κορεσμού.

Ξαναζεσταμένο φαί για στούμπωμα του ΝεοΕλληνα και λίγο Hip-Disco σαλάτα με φρουτάκι Eurovision. Πολυδάπανες παραγωγές της ΝΕΤ σε Σάακη, Ελενα, Αλκαίο...κλπ
λες και αυτή είναι η κουλτούρα μας η Eurovision.

Το παιχνίδι παίζεται πολύ καιρό και δεν το αντιλαμβάνεστε. Δεν υπάρχει καλλιτέχνης που να μπορεί να εκφραστεί, να μιλήσει, διεκδικήσει, αρθρώσει λόγο, καθόσον όλα πουλήθηκαν και μαζί και τα συμβόλαιά τους. Οπότε όποιος θέλει, τα κάνει ότι θέλει.

(Σε λίγο θα δίνουν τα CD του φίλου μου του Haig και του Αμπλιανίτη με την Esspreso)

Πλασσάρουν ότι θέλουν σε όποιο κωλο-έντυπο θέλουν. Η δισκογραφία ναυάγησε και δεν πουλάει. Οι εταιρείες χρεοκόπησαν, απέλυσαν προ καιρού τα 4/5 του προσωπικού τους ή κλείνουν η μιά μετά την άλλη. Δεν φέρνει κέρδη πιά η Βίσση και το σκυλάδικο που είχαν επενδύσει τα τελευταία χρόνια. (το εργοστάσιο της Columbia που ήταν η ιστορία και το αρχείο της Ελληνικής Μουσικής το γκρεμίσανε και τώρα όλες οι παραγωγές γίνονται δαπανηρά στο εξωτερικό). Πως να συντηρηθούν τόσοι καλλιτέχνες; Ποιός να χρηματοδοτήσει παραγωγές. Ποιός μεγάλος συνθέτης γράφει μεγάλα έργα. ΖΗΤΩ το φτηνό CD που σου δίνουν οι κωλοφυλλάδες. (μισό ευρό στοιχίζει) Και ΕΣΥ;

Τσιμπάς τώρα να μαζέψεις την κασσετίνα του κάθε Σαββόπουλου. ΤΩΡΑ ΞΥΠΝΗΣΕΣ;
(Να έχεις το ΦΟΡΤΗΓΟ τώρα στα γεράματα - προφητικό - Μαύρα Πουλιά της Δυστυχίας)

* Ομως και εσύ έχεις μερίδιο ανώνυμε περιηγητή του INTERNET και συλλέκτη που βρήκες ευκαιρία, ανόητε, να κάνεις ασύστολα Downloads γεμίζοντας σκληρούς δίσκους, που φτηνήνανε επίτηδες και δεν τους ακούς ποτέ γιατί δεν έχεις χρόνο, αλλά περηφανεύεσαι για το πόσα Gbytes έχεις αρχείο.
* Ομως και εσύ έχεις μερίδιο ανώνυμε ακροατή - τηλεθεατή που παθητικά κάθεσαι και ακούς το κάθε σαχλοτράγουδο που βάζει ο κάθε κωλο-σταθμός.
* Ομως και εσύ έχεις μερίδιο ανώνυμε καλλιτέχνη που τόσα χρόνια έγραφες σουξέ και σαχλοτράγουδα κατά παραγγελίαν της εταιρείας αποβλακώνοντας τους νέους.
Εχουμε ανάγκη λοιπόν κύριοι καλλιτέχνες αυτή την έποχή της οικονομικής κρίσης να δουλέψετε και λίγο. Να γράψετε κανένα καλό στιχάκι, να μελοποιήσετε, να σκηνοθετήσετε, Να ΕΜΠΝΕΥΣΕΤΕ.και αυτή τη φορά δεν θα χοντροκονομήσετε.
Αλλοιώς θα πάτε και εσείς σούμπιτοι μαζί με το σκάφος
(που είσαι τώρα κ.Λίνα; και εσύ πολυτραγουδιστή; που δεν έχεις αφήσει ταλέντο χωρίς να το αφαιμάξεις, και καπελώνεις όλες τις παραγωγές; πες τα μας αφού "Θέλεις Να Τα Πείς" )

Για τους νέους θέλω να θυμίσω τι είχε πει ο ανθέλληνας Υπ. Εξωτερικών ΟβραιοΑμερικάνος Χενρυ Κίσσιγκερ το 1979 (λίγο μετά το πέσιμο της χούντας που αυτός "μαγείρεψε")

" ο Ελληνας είναι επαναστατικός λαός, απείθαρχος και πείσμων. Για να τον καταλύσουμε πρέπει πρώτα να φάμε τα θεμέλια της γλώσσας και του πολιτισμού του".

Μπράβο κύριε το καταφέρατε μετά από 35 χρόνια. ΕΥΓΕ ΜΑΛΑΚΑ.
Tα Ελληνάκια πιά μιλάνε Greeklish, πίνουν Freddycino, ακούνε Rihanna, φοράνε Labels και τρώνε μόνο χάμπουργκερ
Ακόμα θέλω να σας θυμίσω τι έχει πεί ο μεγάλος μας ιστορικός Γεώργιος Κορδάτος.
"Θνήσκουσι οι λαοί που λησμονούσιν. Οποιος λαός δεν έχει μνήμες του χθές, δεν έχει παρόν και δεν θα έχει μέλλον. Ημάς δε η χθές, ενδυναμώσει δια την αύριον"

ΤΕΛΟΣ .....
Αγαπητοί περιηγτές του Διαδικτύου μέ έπιασε και μένα μιά φορά μέσα σε όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω μας να σας τα χώσω και εγώ.
Δεν πειράζει όλοι σας τα χώνουνε τελευταία.
Πάντως εγώ θα σας δώσω κερασάκι στο τέλος.
(Κάτι από Gus Vali γιατί πολλοί φίλοι το ζητήσατε)

O Gus Vali είναι σημαντικός καλλιτέχνης για μένα για πολλούς λόγους.

- Πρώτον, αυτός είναι ο κύριος εκφραστής της ελληνικής ποικιλίας στην ανατολίτικη μουσική.
- Δεύτερον, η επιρροή του με φλάουτο και κλαρίνο είναι ασυνήθιστη σε έναν τομέα που κυριαρχείται από παίκτες με ούτι και derbecki.
- Τρίτον, τα άλμπουμ του είναι μοναδικά, είναι trendy (όπως λέμε τώρα) με ανάμειξη στοιχείων ροκ - τζαζ με ανατολίτικη μουσική και belly dance.

Αλλά μοναδικά Ελληνικά.
Γειά σου Ελληνάρα Γρηγόρη (Gus)

Κεράσει Α Κεράσει Β Κεράσει Γ

Read more...

Turkish Groove

Όπως με τις περισσότερες συλλογές Groove της Putumayo το άλμπουμ αυτό είναι εξαιρετικό και έτσι τελειώνουμε με ένα κύκλο παρουσίασης της μουσικής της γείτονος χώρας. (κατά το δυνατόν).
Μια εξαιρετική συλλογή της σύγχρονης τουρκικής ποπ, αυτό το λεύκωμα αναδεικνύει τη συγχώνευση των παλαιών και των νέων τάσεων στη μουσική σκηνή της. Το μεγάλο μέρος είναι απλή πιασάρικη ποπ, αλλά με στοιχεία και επιρροές από όλη την Ευρώπη και την Κεντρική Ασία. Το μείγμα των ηλεκτρονικών εργαλείων, καθώς και τα βασικά όργανα: κανονάκι και σάζι δημιουργούν ένα ενδιαφέροντα ήχο (που διαμόρφωσαν τα τελευταία χρόνια οι DJ's).

Οι ερμηνευτές ποικίλουν από γνωστά αστέρια (όπως Tarkan και Mustafa Sandal, το "Justin Timberlake της Τουρκίας»), κλασικές ερμηνεύτριες (Sezen Aksu) μέχρι σχεδόν άγνωστοι (για παράδειγμα, η Gulseren είναι ένα μικρό αστέρι στη Γαλλία, αλλά μόλις τώρα κάνει όνομα στην Τουρκία).

Τα τραγούδια :
-------------
[01]. Bendeniz • Kirmizi Biber
[02]. Mustafa Sandal • Kalmadi
[03]. Sertab • Buda
[04]. Nilgül • Piş Pişla
[05]. Tarkan • Dudu
[06]. Gülseren • Şinanay
[07]. Emrah • Kusursuzsun
[08]. Göksel • Ayrilik Günü
[09]. Tuğba Ekinci • Oha Falan Oldum Yani
[10]. Nazan Öncel • Atiyosun
[11]. Sezen Aksu • Şanima Inanma
Ακούστε τα είναι δροσερά, καλοκαιρινά και στο τέλος - τέλος, έχουν πλάκα εδώ

Read more...

Ο Mozart κάνει βόλτα στην Αίγυπτο - Mozart In Egypt

Κάτι τελείως διαφορετικό ....

Καιρό είχα να σας βάλω κλασσική μουσική (δηλαδή τι κλασσσική να ξέρει ένας ανατολίτης Σεβάχ, άς πούμε ότι ... είναι κλασσική μιάς και συνδιάζει εθνικ, ανατολή & κλασσική )

Στο 'Mozart In Egypt' ο Γάλλος παραγωγός και μουσικός Hughes de Courson και ο Αιγύπτιος μουσικός Ahmet al Maghreby περιπλέκουν τις μελωδίες του Μότσαρτ με αιγυπτιακούς ρυθμούς και συμφωνικούς ήχους με ούτια και τουμπελέκια. Δύο εντελώς διαφορετικοί κόσμοι ενώνονται και το αποτέλεσμα είναι πραγματικά μαγευτικό.
Ο Hughes de Courson πέρασε τα παιδικά του χρόνια στην Ισπανία, και στη συνέχεια ανατράφηκε στο Παρίσι. Το 1992 τιμήθηκε με το βραβείο Leonardo da Vinci, το οποίο του χορήγησε υποτροφία από το γαλλικό Υπουργείο Εξωτερικών. Αυτό του έδωσε την ευκαιρία να ταξιδέψει γύρω από τη Μεσόγειο για τρία χρόνια, παίρνοντας στην Αίγυπτο, το Ισραήλ, την Υεμένη, τη Συρία, την Τουρκία, τη Βουλγαρία, την Ελλάδα, την Αλβανία και τα Σκόπια. Το 1994 έγραψε τη μουσική για την τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων της Μεσογείου. Το 1997 συνέθεσε το 'Mozart In Egypt' για την Virgin Classics.Ακόμα έχει κυκλοφορήσει «Φαντασία για Vivaldi και την Κελτική μουσική της Ιρλανδίας». Το 2003, κυκλοφόρησε το "Lux Obscura", ένα «ηλεκτρο-μεσαιωνικό» άλμπουμ, εμπνευσμένο από ιερή μουσική του 12ου αιώνα. Το 2005, κυκλοφορήσε στην Virgin Classics μια συνέχεια στο best-seller πιά το 'Mozart In Egypt 2', και πρόσφατα του ανατέθηκε να γράψει τον εθνικό ύμνο του Κατάρ.
Στο συγκεκριμένο δίσκο συμμετέχει η London Symphony Orchestra, η παιδική χορωδία του BBC και 45 Αιγύπτιοι μουσικοί από την ελίτ της χώρας (που δυστυχώς δεν αναγράφονται στα ένθετα της παραγωγής - κακώς).

ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ φορά που άκουσα τον πρώτο δίσκο πριν χρόνια (1997) είχα "κολλήσει" για βδομάδες και το άκουγα συνέχεια, συστήνοντας στο σε φίλους και γνωστούς. Αργότερα το 2005 που ήταν 'Έτος Μότσαρτ' (250 χρόνια από τη γέννηση του σημαντικού συνθέτη) κυκλοφόρησε το δεύτερο μέρος το ίδιο επιτυχημένο.

(ισως έπρεπε να τόχω πλασσάρει τότε αλλά τότε δεν είχα μπλόκ).
Ηρθε λοιπόν η ώρα να το μάθουν πιό πολλοί.

Εδώ το πρώτο (1997) και εδώ το δεύτερο (2006)

Read more...

Chris Vardakis & His Bouzouki Orch - Greek Fire

O Anthony Quinn συναντά τον Eric Dolphy ....

Εντάξει ίσως κάθε φορά που ακούω ένα κλαρινέτο μπάσο σκέφτομαι Eric Dolphy ούτως ή άλλως, ο συγκεκριμένος κλαρινετίστας σίγουρα διαφέρει...

Chris Vardakis & His Bouzouki Orchestra

(άλλος ένας καλλιτέχνης που συμμμετέχει στη όμορφη συλλογή του περιοδικού "Τζαζ & Τζάζ" --- "Jazz & Hijaz No 1&2)

Αυτό το άλμπουμ - Greek Fire - ήταν μια πολύ ευχάριστη έκπληξη, είναι χαρακτηριστικός ο ήχος από το κλαρίνο του συμπατριώτη Chris Βαρδάκης και ένας φανταχτερός συνδιασμός από bouzoukia, κύμβαλα, dumbaks, ακορντεόν, και μαρίμπα. Μερικά τραγούδια είναι pop όπως το "Tonight" και "Σικάγο" με ελληνίζοντες ήχους και αρκετά forgettable, αλλά μερικά τραγούδια όπως «Greek Fire" και "Thana" είναι πραγματικά ροκ.
Νομίζω ότι θα σας αρέσει, ειδικά αμα σας πληροφορήσω ότι είναι πολύ σπάνιο βινύλιο (η τιμή του σήμερα περί τα 60€) ...

Καλημέρα σας... εδώ

Read more...

Artie Barsamian - "King of Armenian swing"

Ο Artie Barsamian είναι ένας Αρμένιος στην καταγωγή και γεννημένος στην Αμερική μουσικός. Πατέρας του ήταν ο σπουδαίος Αρμένιος βιολιστής Mihran Barsamian.
Η πρώτη του επαγγελματική ενασχόληση με την μουσική ήταν όταν σε ηλικία 19 χρονών περιόδευσε στην Αμερική ως νεαρός σαξοφωνίστας-κλαρινετίστας με την ορχήστρα του Leon Merian.
Ο δάσκαλος και μέντοράς του Boots Mussulli προσπάθησε να του εξασφαλίσει μια θέση στην μεγάλη ορχήστρα του Stan Kenton. Μόλις όμως αυτό έγινε εφικτό, ο θάνατος του πατέρα του ανάγκασε τον Artie Barsamian να γυρίσει στην Βοστόνη για να συμπαρασταθεί στην μητέρα του και στα μικρότερα αδέρφια του.

Στη Βοστόνη ο νεαρός μουσικός σχημάτισε την πρώτη μικρή ορχήστρα του με την οποία άρχισε να παίζει κομμάτια από την πλούσια μουσική παράδοση της πατρίδας του.
Σύντομα ο Artie Barsamian υπέγραψε συμβόλαια για την κυκλοφορία δίσκων, η μικρή ορχήστρα έγινε μεγαλύτερη και άρχισαν οι περιοδείες σε όλη την χώρα.
Για πάνω από 50 χρόνια ο Barsamian υπηρετεί την μουσική παράδοση της Αρμενίας στην Αμερική, έχει κυκλοφορήσει 14 δίσκους και έχει κερδίσει τον τίτλο του "king of Armenian swing". (το κείμενο είναι δανεισμένο και παραλλαγμένο από το μπλοκ http://4misirlou.blogspot.com/ συνιστάται για περιπλάνηση).

Αλλοι δίσκοι του κυρίου Artie Barsamian που μπορείτε να ψάξετε:

• The Seventh Veil
• Caravan East
• Shadows in the Casbah
• Open Sesame
• Minute Man Goes East
• Gems of Sesame
• Armenia Today
• Armenia Sings
  
• Return to Bagdad
• Destination Bagdad
• Armenian Treasures from the Vaults of Artie Barsamian
• The New Seventh Veil
• Belly Dance au Go-Go
• More Belly Dance
• Today!

Από τον δίσκο του "Shadows in the Casbah" (LP) έχετε ίσως ακούσει μερικά κομμάτια του που είχαν συμπεριληφθεί στη συλλογή "Τζαζ & Χιτζάζ Νο1 & 2" εδώ ακούστε το όλο.. λέει

Read more...

Blues from Istanbul - Τα Μπλούζ της Πόλης

Συνέχεια με τις μουσικές της Τουρκίας και ειδικά της Πόλης. (αυτά που λέγαμε ότι οι άνθρωποι δεν είναι μόνο για καρσιλαμά). Μετά το κλασσικό βιολί του Cihat Askin και την ψυχεδέλεια του 70 σειρά έχει ένα γκρούπ που παίζει μπλούζ. Ναι ... καλά ακούσατε Τούρκικο Μπλούζ.

Πρόκειται για τους Istanbul Blues Company.

ιδρύθηκαν από τους: Sarp Keskiner και Salih Nazim Peker τον Οκτώβριο του 1993. Στην αρχή, της καριέρας τους έπαιζαν μουσικές της αφρο-αμερικανικής μουσικής, καθώς με το ντεμπούτο άλμπουμ τους (kökler 97), έχουν διαμορφώσει μια πειραματική πλατφόρμα για τους μουσικούς στην Τουρκία, οι οποίοι ενδιαφέρονται για blues, soul, αυτοσχεδιασμό και έθνικ μουσική. Στο τελευταία τους άλμπουμ, « SAIR Zamanlar« συνδιάζουν την παραδοσιακή τουρκική μουσική και μελωδίες μπλούζ, είναι δε υποψήφιο για να φέρει τη μουσική τους σε όλο τον κόσμο.
Τα Μέλη του γκρούπ είναι:

Sarp Keskiner: Acoustic & Electric Guitars, Mandolin, Banjos, Tumbas, Shakers, Scratchboard, Marakas, Çalpara, Bells, Small Bells, Cymbals, Tin Bins, Darbuka, Tin Boxes, Harmonica, Washboard, Tef, Plastic Laklak, Keys, Aluminium Sticks, Salt Bags, Back Vocals with Effects, Back Vocals

Salih Nazım Peker: Vocals, Banjo, Bağlama, Cura, Mandolin, Acoustic Guitar, Flute, Darbuka, Tumbas, Back Vocals
Enis Serkan Ayman: Drums, Percussions
Suna Suner: Vocals
Oya Erkaya: Electric Bass Guitar
İlhan Babaoğlu: Alto Saksaphone, Back Vocals
Erke Erokay: Electric Guitar, Acoustic Guitar, Tef
Burak Güven: Electric Bass Guitar
Erdem Tonguç: Piano, Farfisa Organ
Feramerz Ayadi: Electric Guitar Solos, Electric Fill-İn Guitar
Bill Mac Beath: Acoustic Bass
Murat Tel: Two-Stringed Electric E-Bow Guitar, Bendir
Gamze Erfidan: Wooden Spoons, Marakas
İbrahim Yaşar: Acoustic Guitar
Ακούστε τον πρώτο τους δίσκο kökler του 1997 και τα λέμε ξανά (αν σας αρέσουν) Εδώ

Τα τραγούδια :

O Σεβάχ σας χαιρετά ξανά από μιά Κυκλαδίτικη παραλία και σας εύχεται να πάτε και εσειίς.
Το καφέ Σεβάχ θα όμως συνεχίσει να σας δροσίζει ως τα μέσα Ιουλίου

Read more...

Impressions Of The Middle East - Herbie Mann

Herbie Mann - Εντυπώσεις από τη Μέση Ανατολή

Jazz, Oriental | mp3 320kbps | 104 Mb | Συνολικός χρόνος: 44:25

Αυτό το album σηματοδοτεί μία από τις σπάνιες περιπτώσεις όπου ένας μεγάλος μουσικός της τζαζ έχει στρέψει την προσοχή του στις μουσικές παραδόσεις της Μέσης Ανατολής. O Herbie Mann φυσάει το φλάουτο του και έχει καταγράψει ευχάριστα το σιτάρι ολόκληρης της περιοχής. συλλαμβάνοντας τις χαρές και τον στόμφο της ψυχής της Μέσης Ανατολής.
Για τον Herbie Mann τι να πρωτογράψει κανείς είναι μάλλον ο μεγαλύτερος φλαουτίστας της τζάζ με άπειρες συνεργασίες και 50 χρονη παρουσία στην δισκογραφία με μεγαλύτερη επιτυχία για μένα το κλασσικό Acid Jazz Album "Memphis Underground" (άλλη φορά).
Αυτό όμως το βινύλιο του 1967 επειδή πλησιάζει στα γούστα του Σεβάχ (ανατολή & τζάζ βλέπετε) το ξεχώρισα και αφού το χόρτασα για μέρες είπα να το κάνω γνωστό και σε εσάς.

Δείτε πόσοι καλοί μουσικοί συμμετέχουν:

• Herbie Mann (Flute)
• Reggie Workman (Double Bass) - 1-8
• Hachig Thomas Kazarian (Clarinet and Percussion) - 4-8
• Carlos "Potato" Valdes (Congas) - 1-4,6
• Bruno Carr (Drums) - 1-8
• Jimmy Owens (Flugelhorn and Trumpet) - 4,5,7,8
• Chick Ganimian (Oud) - 1-8
• Geraldine Swee (Percussion) - 1-3
• Moulay Hafid (Percussion) - 4-8
• Joe Orange (Trombone) - 4,6
• Julian Priester (Trombone) - 4,6
• Roy Ayers (Vibraphone) - 1-3
• Mohamed Elakkad (Zither) - 4-8
• Richard Davis (Double Bass) - 9
• Gloria Agostino (Harp) - 9

Και τα τραγούδια είναι:

1. Turkish Coffee (Herbie Mann) 5:01
2. Incense (Herbie Mann) 7:19
3. Odalisque (Arif Mardin) 7:43
4. Do Wah Diddy Diddy (Jeff Barry/Ellie Greenwich) 2:38
5. Uskudar (Traditional) 3:38
6. The Oud and the Pussycat (Herbie Mann) 5:04
7. Yavuz (Traditional) 4:37
8. Dance of the Semites (Herbie Mann) 4:29

9. Eli Eli (Traditional) 3:56

Εδώ

Read more...

Ψυχεδέλεια στη Γείτονα Χώρα - Turkish Psychedelia

Αμέσως και κολλητά μετά την κλασσική μουσική του Cihat Askin για να τεκμηριώσω αυτά που έλεγα ότι Τουρκία δεν εστί μόνο τσιφτετέλια ... μου ήρθε η σκέψη να σας παρουσιάσω την άλλη όψη ... την Τουρκική Ροκ Ψυχεδέλεια ...?

Για να μην νομίζετε ότι Ροκ σκηνή είχαμε μόνο εμείς με τους Σόκρατες, Πελόμα Μποκιού, Πόλλ κλπ.. το αντίστοιχο ρεύμα εκείνης της εποχής στην γείτονική χώρα αντικατοπτρίζεται σε μιά σπάνια συλλογή που ονομάζεται:

"Love, Peace & Poetry - Turkish Psychedelic Music "
Καλλιτέχνες που εμφανίζονται εδώ είναι:

οι Mogollar (περιγράφονται ως «pop της Ανατολίας, γνωστοί και ως «τουρκοι Pink Floyd» (κοιτάξτε στο μπλοκ ειδικό αφιέρωμα)
η Selda (με μετασχηματισμό της παραδοσιακής λαϊκής μουσική και ποίησης σε πιο σύγχρονη ροκ μουσική με μετατροπή των παραδοσιακών blues folk της Δύσης).
ο Ozdemir Ερντογάν (γνωστός κιθαρίστας της τζαζ, τραγουδιστής και ενορχηστρωτής)
ο Erkin Koray (το πιο ψυχεδελικό τουρκικό ροκ γκρουπ, καλύτερες ηχογραφήσεις του μεταξύ 1970 -74, το εδώ τραγούδι ηχογραφήθηκε το 1971 με το συγκρότημά του, Erkin Koray supergroup).
ο Εντίπ Akbayram (ενορχηστρωτής και τραγουδιστής ένα από τα καλύτερα παραδείγματα της τουρκικής ροκ μουσικής στη δεκαετία του 1960-1970),
0 Cem Karaca (άλλος ένα σημαντικός ροκ τραγουδιστής γνωστός για τη πολιτική του στάση)
οι UC Hurel (τουρκική ομάδα ροκ που ιδρύθηκε το 1970 από τρία αδέλφια, πρωτοτυπία τους ο σχεδιασμός δικών τους οργάνων: τύμπανα που δημιουργήθηκαν από παραδοσιακά κρουστά, και ένα διπλόλαιμο έγχορδο που είχε στο ένα μπράτσο ηλεκτρικό σάζι και στο άλλο μια ηλεκτρική κιθάρα).
ο Bulent Ortacgil (τραγουδοποιός και τραγουδιστής ο οποίος κυκλοφόρησε το πρώτο του LP το 1974, ένα άλμπουμ που έχει γίνει κλασικό στην ποπ, γιατί λόγω απουσίας του στη Δύση ηχεί πιο δυτικό).

Πάρτε μιά τζούρα ... όσο προλαβαίνετε ... εδώ

(μιάς και θα μας το κόψουν οριστικά το τσιγάρο από τον Σεπτέμβρη όπως λέγεται, για νάχουμε συνέλθει πρώτα από το σοκ των άλλων περικοπών).

Read more...

Cihat Askin - Η Κλασική παιδεία της Γείτονος

Εχω ξαναναφερθεί και άλλη φορά ότι η μουσική της Τουρκίας δεν είναι μόνο καρσιλαμάς και ζεϊμπέκ αλλά κάτι πολύ πιό πλούσιο από ροκ μέχρι μπαρόκ. (άσχετα τι νομίζει ο αδαής Ελλην - και χωνέψτε το ότι μουσικολογικά μας ξεπερνούν γιατί σαν λαός έιναι πιό gypsy που σημαίνει ότι η μουσική ρέει στο αίμα τους).

Για του λόγου το αληθές σας παρουσιάζω ένα μεγάλο μουσικό από την κλασσική σχολή της Τουρκίας.

Γεννημένος στην Κωνσταντινούπολη, ο CIHAT ASKIN ξεκίνησε μαθήματα βιολιού σε ηλικία 11 ετών με τον Καθηγητή Ayhan Turan, στο Κρατικό Ωδείο της Κωνσταντινούπολης, από όπου αποφοίτησε το 1989. Έδωσε το πρώτο του ρεσιτάλ σε ηλικία 12 ετών και ήταν σε θέση να παίξει όλες τις ιδιοτροπίες Paganini πριν τα 15.
Ολοκλήρωσε τις σπουδές του στο Λονδίνο, μελετώντας στο Royal College of Music (όπου έλαβε όλα τα μεγάλα και τα βραβεία σόλο μουσικής δωματίου), και στο City University (1992-1996, πρόγραμμα διδακτορικό). Αμέσως μετά την άφιξή του στο Κωνσταντινούπολη διορίστηκε ως καθηγητής βιολιού το 1998 και ίδρυσε το Μουσικό Κέντρο Έρευνας (Miam) και έγινε ο πρώτος διευθυντής του (2000) και όριστηκε πανεπιστημιακός καθηγητής (2006).
Από τότε Cihat Askin πρωταγωνιστεί στη μουσική ζωή της Τουρκίας και έχει γίνει σολίστας για όλες τις μεγάλες ορχήστρες . Έχει προσκληθεί να δώσει συναυλίες σε όλα τα σημεία Τουρκίας, και έκανε περιοδείες στην Ευρώπη, την Ασία, την Αφρική και τις ΗΠΑ. Επίσης, έχει προσκληθεί σε διεθνή φεστιβάλ στην Ισπανία, το Βέλγιο, το Ηνωμένο Βασίλειο, την Ουγγαρία, τη Βουλγαρία, την Τυνησία και την Ολλανδία.
Το άλμπουμ του (Emre Aracı - Πρόσκληση για το Σεράι) κυκλοφόρησε από την Warner ενώ κυκλοφόρησε πρόσφατα την πρώτη αναπόσπαστη καταγραφή του Kreutzer 42 Etudes και έλαβε εγκωμιαστικές κριτικές .
Εκτός από εκτελεστής ο Askin συνθέτει κομμάτια για βιολί και διάφορα μέσα. Οι μεταγραφές του για βιολί και πιάνο θεωρούνται άφταστες. Είναι ακόμα διευθυντής της Ορχήστρας Δωματίου Κωνσταντινούπολης και ιδρυτής της Istanbul Modern Music Ensemble. Δημιούργησε, επίσης, εκπαιδευτικό πρόγραμμα με την ονομασία "Cihat Caka Askin και Μικροί Φίλοι», που αναπτύσσει την εκπαίδευση στο βιολί σε παιδιά απ' ολη την Τουρκία. ..!

Ο Cihat Askin είναι σήμερα καθηγητής της Μουσικής Κρατικής Σχολής. Στις συναυλίες του χρησιμοποιεί ένα βιολί κατασκευής Jean Baptiste Vuillaume (1846)!
Εχει κυκλοφορήσει ακόμα τους δίσκους :

Ege'nin Türküsü
Clasis Music Album
(with Cagatay Akyol)
2004 - Desperate









Istanbulin
Kreutzer 42 Etudes

Ακούστε το πρώτο
άλμπουμ Ege'nin Türküsü
που δεν είναι τόσο
κλασικό αλλά το βιολί
του Cihat λέει και θα βρείτε
διασκευές το "Τζιβαέρι", την
"Λενιώ" (Θεοδωράκη), Καρσιλαμά
αλλά και σονατίνες ... εδώ

Read more...