Γιάννης Σταματίου ... (Σπόρος)

Το σκέφτηκα πολύ να γράψω για τον κύριο Γιάννη Σταματίου ...

Δεν μου αρέσουν τα Ρεκβιεμ μετά θάνατον ... (αλλά όλες αυτές τις μέρες, πολύ παραφιλολογία έπεσε και αφιερώματα ως συνήθως μάλλον από καιροσκόπους και άσχετους)Ο Γιάννης Σταματίου (δεξιά) με τον Τζακ Λέμον και την Σίρλεϋ Τζοουνς

Επειδή όμως εγώ τον "Σπόρο" δεν τον γνώρισα τώρα αλλά ...χρόνια πίσω, αποφάσισα ένα μικρό αρθράκι μιάς και είναι ο τελευταίος (?) από τους μπουζουξήδες που μας συντρόφεψαν στην περιπλάνηση μας από το ρεμπέτικο στο "ροκ" και από το λαικό στο "έθνικ".
Δυστυχώς όμως οταν έκατσα κάτι δεν πήγαινε καλά ... δεν μου έρχονταν "κέφι" για να γράψω
Εξάλλου τά'χω ξαναπεί για τον κύριο Γιάννη σε παλιότερο άρθρο (Κοιτάξτε λίγο εδώ)

Και τώρα τι κάνουνε;

Θα ασχοληθούμε λίγο με ένα καταπληκτικό του δίσκο του Σπόρου που λέγεται Musical Reflections (Μουσικές Ανταύγιες) αφού πρώτα σας "πετάξω" λίγο να διαβάσετε τι έχει γράψει για αυτό το δίσκο ο Πάνος Γεραμάνης στα "ΜΟΥΣΙΚΑ ΠΡΟΑΣΤΙΑ (κλίκ) και ακόμα ένα ολόκληρο άρθρο στο περιοδικό "ΚΛΙΚΑ" για το Λαϊκό Τραγούδι που αναφέρεται σε όλη τη ζωή του Γιάννη Σταματίου .. (κλίκ)
Νομίζω ότι είναι από τους καλύτερους ελληνικούς δίσκους που έχουν γραμμοφωνηθεί ποτέ και τον θεωρώ "διαχρονικό" τόσο που ακόμα και τώρα κάθε βράδυ στο μαγαζί θα παίξω κανα δυό κομάτια του στη ζώνη της τζαζ αλλά και της εθνικ ακόμα και στα ελληνικά (δηλαδή κολλάει με όλα).

Αυτό ίσως είναι καλύτερο λίγα λόγια πολύ μουσική ... και τι μουσική;

Εχω προσθέσει το θρυλικό κομμάτι του "Bouzouki & Whisky" παιγμένο από 4 μπουζούκια (το συγκρότημα Ραστ) και τους τέσσερεις μαζί τους ίδρωσε .. (κλίκ)

ΚΑΛΟ ΤαΞΙΔΙ σερ