Η Σκάλα του Μιλάνου

Κάποτε υπήρχε ένα μικρό καπηλειό στον Βόλο που το έλεγαν "Σκάλα" και επειδή ο ιδιοκτήτης ονομάζονταν Μιλάνος (Στέφανοςς) κάποιος σοφός πελάτης το πέταξε και καθιερώθηκε σαν η ¨Σκάλα του Μιλάνου¨ Ο νονός ήταν ο διευθυντής της Βολιώτικης εφημερίδας "Θεσσαλία" Τάκης Οικονομάκης που με ένα άρθρο στην καθημερινή του στήλη το 1938 παρομοίασε με πολύ θράσος την γνωστή Σκάλα του Μιλάνου με το ταβερνάκι της πλατείας Αγ.Νικολάου - το τόσο μικρό και χαμηλοτάβανο καπηλειό. Η ¨σκάλα¨ δημιουργήθηκε λοιπόν από τον πατέρα Στέφανο (έναν πολύ καλό μουσικό της εποχής του μεσοπολέμου που μύησε τα παιδιά του στο ρεμπέτικο, σμυρνέϊκο, λαϊκό αλλά και στο ταβερνείο του παλιού Βόλου) και συνέχισε την παράδοση με τα δύο αδέρφια Κάρολο και Νίκο Μιλάνο καπηλειό επί 87 συνολικά χρόνια!!!!.

Η αλήθεια είναι ότι το ¨Σκάλα" δεν σήμαινε θέατρο ή κλίμακα αλλά ¨σκάλωμα¨γιατί ότι όποιος πήγαινε κόλλαγε και ξαναπήγαινε - "σκάλωνε" και ακόμα μπορεί να μην ήταν τόσο διάσημη σαν τη σκάλα του Ιταλικού Μιλάνου, αλλά είχε τόση πολύ μουσική ατμόσφαιρα που την συναγωνίζοταν !! Οι μερακλήδες πελάτες του μαγαζιού όταν έρχονταν στο κέφι έβγαζαν τα όργανα που κουβαλούσαν μαζί τους (κιθάρες, μπουζούκια, μπαγλαμάδες) και άρχιζαν να παίζουν και να τραγουδούν. Πρώτος απ'όλους ο μαγαζάτορας παράταγε στους βοηθούς την πούλησι του κρασιού και έπαιρνε το μπουζούκι του να συντροφεύσει την ορχήστρα. Πως λοιπόν να μην σκαλώσουν όσοι έμπαιναν εκεί μέσα αφού δεχόντουσαν διπλή επίθεση από τον λευκόν ρητινίτη και απο το τραγούδι των μερακλωμένων. Το ίδιο συνεχίστηκε και με τους γιούς του Κάρολο - Νίκο, που το πρωί μαγείρευαν και το βράδυ έπαιζαν τα όργανα - αλλά πως τα έπαιζαν - Το λαϊκό καπηλειό - τάϊζε τους λιμενεργάτες και τ'άλλα φτωχαδάκια του Βόλου και της Νέας Ιωνίας το μεσημέρι και μαγείρευε όλο το πρωί είκοσι διαφορετικά φαγιά, γνήσια,μερακλίδικα και φτηνά μα πολύ φτηνά, το βράδυ όμως μεταμορφωνόταν σε μπουάτ, ωδείο, μουσικό σχολαρχείο, μέγαρο του λαϊκού τραγουδιού - καθώς οι πρωινοί ταπεινοί ταβερνιάρηδες - μάγειροι (Κάρολος & Νίκος) το βράδυ κάθονταν στο κέντρο του μαγαζιού και μεταμορφώνονταν σε δεξιοτέχνες του μπουζουκιού και της κιθάρας αντίστοιχα και βάρδους του Λαϊκού τραγουδιού. Για δεκαετίες η σκάλα συντρόφεψε τους Βολιώτες και έβγαλε πολλά φυντάνια που γαλουχήθηκαν και έμαθαν τις πρώτες νότες στο μικρό καπηλειό.
Η φήμη της έγινε διεθνής ακόμα πολλοί τουρίστες που έτυχε να περάσουν κόλλησαν και αυτοί και συνέχισαν να συχνάζουν για πολλά χρόνια διαδίδοντας το ταβερνάκι σε όλη την Ευρώπη. (Μην σας φαίνεται υπερβολή αλλά καμμιά φορά οι ξένοι ήταν περισσότεροι από τους Ελληνες).

Δυστυχώς όμως η Σκάλα δεν υπάρχει πιά - από το 2006 - αφού ο θάνατος κτύπησε διαδοχικά και τα δύο αδέρφια και δεν υπήρξε κάποιος να διαδεχθεί αυτή την τεράστια πολιτιστική κληρονομιά και να την συνεχίσει.

Οι Μιλάνοι δεν έφυγαν ποτέ από το Βόλο, δεν είχαν αυτοκίνητα, δεν είχαν κασετόφωνα, δεν είχαν ράδια - μα πως μάθαν τα τόσα τραγούδια πού ξέρανε; - αυτό ήταν πάντα η απορία μου.

Την απάντηση πήρα μετά από χρόνια -
ακούστε ειδικά εσείς οι ηχολήπτες, παραγωγοί και μηντιάκηδες: - -
από αφηγήσεις !!! ΝΑΙ από αφηγήσεις !!--

ή από τον πατέρα τους ή από ναυτικούς που γύρναγαν και σιγοψιθύριζαν κάποιο σκοπό, ή από κάποιο φαντάρο που τραγούδησε στο μαγαζί ή απ΄τον αγέρα - Ετσι αποτύπωνε το μυαλό του Κάρολου τα στιχάκια και τις μελωδίες έβαζε και λίγο μεράκι δικό του και τάκανε Μιλανεϊκα τραγούδια. Για εσάς τους ειδικούς που αναφέρα πιό πάνω -

ΓΑΜΩ την Αφαιρετική Ικανότητα το άτομο και την οξυδέρκεια ...

Εμ !! Αλλιώς δεν γίνεσαι καλός Μπουζουξής.

Οι Μιλάνοι ακόμη δεν είχαν ποτέ λεφτά. Μάλλον δεν τα είχαν ποτέ καλά με τα λεφτά, δεν έπαιξαν σε άλλα μέρη και γενικά δεν ταξίδευαν εκτός από ελάχιστες φορές (εξαίρεση τα λίγα χρόνια του Κάρολου που στο φανταριλίκι του και για λίγο ακόμα έπαιξε σε μαγαζιά της Λάρισας, Καρδίτσας και γενικά της Θεσσαλίας αφήνοντας την ταβέρνα στον Νίκο. Αυτό κράτησε πολύ λίγο αλλά πρόλαβε να παίξει με τα θηρία του Λαϊκού τότε όπως τον Τσαουσάκη , τον Τσομίδη, τον Χρήστο Τσιτσάνη, τον Μητσάκη κ.α.)
Πολλοί επώνυμοι και ανώνυμοι μουσικοί (την εποχή της αναβίωσης του ρεμπέτικου με τις κομπανίες 1980 - 85) πέρναγαν από τη σκάλα να "λαχανέψουν" κανένα άγνωστο τραγούδι μιάς και ο Κάρολος - φωτογραφική μνήμη - ήξερε απ΄έξω 3.000! τραγούδια και αλοίμονο όταν έβγαζε το τετράδιο του Πατέρα. Είχαν πολλές προτάσεις από δισκογραφικές εταιρείες να κατέβουν στην Αθήνα για να γραμμοφωνήσουν τα τραγούδια τους και ειδικά τα απαράμιλλα σόλο τους - τα οργανικά. Αυτοί όμως άνθρωποι απλοί, λαϊκοί, αριστεροί και ολιγαρκείς δεν τσίμπησαν ποτέ στις προτάσεις των πολυεθνικών - όπως έλεγαν στην Αθήνα θα γίνουμε πρόβατα εδώ είμαστε "Αρχοντες".
(Η αλήθεια είναι ότι σαν άνθρωποι της επαρχίας δεν την συμπαθούσαν την πρωτεύουσα - τους φόβιζε το άγνωστο, το πολύ, το χάος- άσε που θα ξεσπιτωθούμε μούλεγε ο Κάρολος - θα γυρίσουμε και δεν θα βρούμε τις γυναίκες μας).
Αφού λοιπόν δεν πήγαιναν στα Studio για ηχογράφηση κάποιοι ρομαντικοί και καλοί τους φίλοι (Φραγκίσκος Κουτελιέρης & Βασίλης Μανιός) αποφάσισαν να πληρώσουν τα έξοδα για να τους φέρουν κινητό Studio στην ταβέρνα. Ετσι "βγήκε" με πολύ γκρίνια (από πλευράς Κάρολου που δεν ήθελε τα Μαρκούτσια κοντά του) με την πρώτη φορά αυτή η σπουδαία ηχογράφηση στις 20 Οκτώβρη 1999 χωρίς λοιπές τεχνικές παρεμβάσεις, αυτή τη φορά χωρίς κοινό.
Επαιξαν κιθάρα και τραγούδι ο Νίκος Μιλάνος, μπουζούκι και δεύτερη φωνή ο Κάρολος και μπαγλαμά ο Κώστας Καραμπερόπουλος (ένα από τα ταλέντα που ξεπήδηξαν από την "σκάλα")

Δεξιά οι Αφοί Μιλάνοι με τον Κώστα Καραμπερόπουλο και τον Πάνο Γεραμάνη στο Καφέ Σεβάχ σε μία από τις ελάχιστες στιγμές που έπαιξαν εκτός της "Σκάλας" τον Οκτώβρη του 2004.

Δυστυχώς αμέσως μετά άρχισε ο χάρος να παίρνει :

• Πάσχα του 2005 ο Πάνος Γεραμάνης
• Πάσχα του 2006 ο Νίκος
• Πάσχα του 2006 ο Κάρολος

Απολαύστε λοιπόν αυτή την ανεξάρτητη παραγωγή είναι καταπληκτική -οί!!!
Άλλωστε δεν μας άφησαν και πολλά πράγματα αφού πήραν τους θησαυρούς μαζί τους.Ας όψονται οι δισκογραφικές που δεν κατόρθωσαν να τα καταγράψουν.
ΚΛΙΚ (reupload) Here

Θα επανέλθουμε όμως στη "Σκάλα" αφού ο γράφων πέρασε πολλά βράδια μαζί τους και έχει αρκετό ηχογραφημένο υλικό...
εδώ θα δείτε ένα βιντεάκι από την ΝΕΤ